We vertrokken in de vroege ochtend vanuit het Zuid-Hollandse Stellendam voor een zevendaagse expeditie naar de Doggersbank. Dankzij een voor- en zijwaarts deining was binnen vier uur driekwart van de deelnemers zeeziek, waaronder de ervaren kok. ‘Plat liggen, pilletje, je bed in.’ Dat hielp, na een uur of wat. Het was vanwege alle nieuwe ervaringen, verhalen en kennis en de mooie mensen een onvergetelijke week op de Noordzee. Aan boord van de MS Tender was naast de bemanning een diverse groep mensen mee, van ecologen, onderzoekers, natuurbeschermers, tot een filmer, fotograaf en podcastmaker.
Met de onderwatercamera zagen we wijting, schar, makreel, dodenmansduim, en zand, heel veel zand en dan ineens een gasleiding of kabel met opvallend veel leven daaromheen. De onderzoekers van de Universiteit Wageningen verzamelden watermonsters, om via een e(nvironmental)-DNA techniek te kunnen leren welke soorten vissen en ander leven in specifieke omgevingen leven. Het was heerlijk om de praktijk en de magie van het veldwerk te ervaren.
Opnieuw realiseerde ik me hoe ontoegankelijk de zee is. Ook de marine ecologen die bijna dagelijks met de zee bezig zijn, hebben per jaar een beperkte aantal onderzoeksdagen op zee. En als je dan de haven uit bent, sta je nog steeds boven de zee, en is er allerhande techniek nodig om onder water te kijken.
Het doel van de missie – onder leiding van Stichting ARK Natuurontwikkeling – was tweeledig. Primaire doel was het onderzoeken van mogelijkheden om kunstmatige riffen op de Doggersbank aan te brengen, en te kijken welke plekken geschikt zouden kunnen zijn. Daarnaast vonden er aan boord uitwisselingen plaats over de verschillende methoden van en ideeën over natuurbescherming. Veel dank aan ARK Natuurontwikkeling voor de uitnodiging om hieraan deel te nemen.
Zonder wifi en telefoonverbinding was er op zee letterlijk en figuurlijk heel veel ruimte. Mede daardoor zijn er veel plannen gesmeed en in gang gezet. We hadden het geluk – en dat was bijzonder zei schipper Frank – dat we in een week totaal verschillende weertypes meemaakten; van mist, strakblauwe luchten en kalm water tot stormachtig met windkracht 7/8. En toen we even stil lagen en de motor uit was, kon ik een hydrofoon – onderwatermicrofoon – in het water hangen, en even luisteren naar de zee, en het geklots van het water tegen de boeg van de MS Tender.
