Als kunstenaar en ontwerper verbindt Xandra van der Eijk in haar werk kunst met ecologie en activisme. Na haar afstuderen aan de Interfaculteit ArtScience (MA) aan het Koninklijk Conservatorium en de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten ontwikkelde zij een onderscheidende onderzoeksmethodologie die tot uiting komt in een breed oeuvre. In haar praktijk integreert zij theorie, veldwerk, documentatiemethoden en materiaalontwikkeling waarbij zij tracht het landschap te interpreteren vanuit een antropocentrische visie. Elk van haar projecten behandelt een belangrijke ecologische kwestie en hoe deze door het verstrijken van de tijd wordt blootgelegd.
” De Noordzee is een van de drukste zeeën ter wereld. (Vracht) scheepvaart, olie- en gaswinning, visserij en zandwinning: op elke denkbare manier wordt zij geëxploiteerd. Maar ook al zijn er veel efficiënte methodes ontworpen om de schatten van de zee te bemachtigen, zij blijft nog altijd een onbereikbare en onherbergzame plek voor de mens. Mijn fascinatie gaat enerzijds uit naar het bereikbaar en tastbaar maken van het ongrijpbare, mysterieuze, zelfs vijandige karakter van de Noordzee en anderzijds naar het effect van menselijk handelen op alle niet-menselijke elementen in (en van) de zee. Dit onderzoek begon in 2017 met het winnen van de Bio Art & Design Award, waarin ik in samenwerking met IMARES en NIOZ een geluidsinstallatie maakte over dit onderwerp. Binnen de casus Onderwatergeluid in de Noordzee onderzoek ik opnieuw hoe geluid een medium kan zijn om de Noordzee te kunnen duiden, en hoe de mens zich daartoe verhoudt.
Foto: Nichon Glerum
