Welke ideeën leven er over een open Oosterschelde? Socioloog en actie-onderzoeker Darko Lagunas voert gesprekken met menselijke en niet-menselijke gemeenschappen over de geschiedenis en toekomst van de Oosterschelde en bezoekt samen met hen symbolische plekken.
Wim Schot, Zeeuwse mosselboer met sterke verhalen en de Oosterschelde in de aderen:
“Of we iets kunnen leren van de mossel? Goh, dat is een leuke vraag. Op tijd sluiten! Een open mossel die in zijn biotoop het water filtreert is best een heel mooi beestje. Net zoals de zeeanemoon ook zo prachtig is. Maar als er gevaar aan komt gaat ie dicht. Dat is net als de Oosterscheldekering. Op tijd sluiten!”
Ira von Harras, directeur Vereniging Zeeuwse Milieufederatie:
“Ik denk dat we ons ook reëel moeten opstellen. Er gaan situaties komen waarvan we niet weten hoe we daarmee om moeten gaan. En dat lijkt me ook niet per se erg. De scenario’s kunnen natuurlijk ingrijpend zijn, maar voor wie dan? Want als deze erg zijn voor ons als mens, zijn ze dat dan ook voor de Oosterschelde of de Noordzee?”
Ferdinand Ralf, bijna 50 jaar zeeman op de grote vaart en organisator slavernij herdenking Middelburg:
“Als zeeman, praat ik veel tot de zee. Vooral als ze woest is. Dan zeg ik: wees niet boos, ik ben een bezoeker, geen veroveraar. Als de golven aangeven, dat je te hard vaart en je doet dat niet, dan heb je geen connectie met de zee.”
Ria Geluk van het Watersnoodmuseum en belangrijke ooggetuige van de watersnoodramp:
““Bijna alle dorpen hier in de buurt stammen uit de middeleeuwen, die liggen hoger. Mensen leefden toen meer met de natuur. Dat zeg ik altijd bij mijn rondleidingen. Ze bouwden hun dorpen op kreekruggen. Anderhalve meter maakt echt al een verschil.”
