Terugblik Zwemmen in het Antropoceen

Zaterdag 16 november 2019 in Het HEM tijdens het programma Zwemmen in het Antropoceen bleek weer hoe interdisciplinair de betrokkenheid bij het niet-menselijke is. De vraag hoe we ons mens-zijn ten opzichte van de natuur kunnen herijken blijkt te spelen bij velen, van beleidsmakers tot mariene biologen, van duikbootbestuurders tot ontwerpers, van ministeries tot klimaatactivisten en van schrijvers tot wetenschappers. Een ‘probaat middel tegen de klimaat blues’ vonden wij deze bijeenkomst, en hopelijk u met ons!

Bedankt voor de prachtige bijdragen: Arita Baaijens, Frank Bloem, Gershwin Bonevacia, Laura Burgers, Jesper Buursink, Axel Coumans, Maarten Erich, Ewout van Galen, Carlijn Haringsma, Harpo ‘t Hart, Erik de Jong, Theun Karelse, Valerie van Leersum, Anne van Leeuwen, Madeleine Maatstap, Eva Meijer, Thijs Middeldorp, Daphina Misiedjan, Carmen Schabracq en Stef Veldhuis

En veel dank voor de ondersteuning: Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, Mondriaan Fonds, BankGiro Loterij Fonds en Het HEM

Blik hier nog even terug op het programma en bekijk hieronder het fotoverslag dat Cleo Campert deze dag maakte. Tot slot: lees hieronder het gedicht dat Amsterdamse stadsdichter Gershwin Bonevacia voordroeg in Het HEM.

~

Een berg

Ouderlichamen ontdekken waterlichamen en verdrinken.

In het water ligt een zee,

een Amsterdam en een zee.

In het leven in de zee, leeft een zee.

Een temperatuur,

een diepte,

een stroming.

 

Zoals tellers een einde en een begin

hebben, heeft de telloze aarde eb en vloed, ja en nee.

De aard bestaat met vaste golven,

die nummers hebben gekregen.

Tussen 150 kilometer kust, leven 80 miljoen mensen.

Voor jou ben ik een waterweg.

 

Een kanaal,

een verbinding,

een zee.

Amsterdam is zee

van toeristen.

Een onderwater spiegel.

 

Op de zeeën van onszelf ben ik een berg.

Onderwater vulkanen barsten fonteinen van de jeugd uit,

zonder dat deze vleselijke vergelijking de waarheid tenietdoet.

 

Je kan met me gooien, ik ben waterdicht.

Een stroming,

een begin.

Dwing mijn niet onvruchtbaar te worden

voor jouw succes.

 

Vergeet niet dat jij, mij.

Uit mijn achterbuurten.

Een oceaan,

een haven.

Jouw grachten,

mijn neefjes.

Jouw IJ.

Jouw kanaal.

 

Ik ben geen route,

ben een moeder.

Laat je niets verdiende verdiensten uit elkaar vallen

zodat je mij in kan lijsten.

 

Ben een ode aan het onvoorspelbare,

aan het onverwacht stuiten op iets moois.

Je kan me verdwalen.

Ben een klok,

een verhaal,

een handel,

 

Ouderlichamen ontdekken waterlichamen en verdrinken.

Een Amsterdam en een zee.

 

Stadsdichter van Amsterdam

Gershwin Bonevacia